Το ιστορικό «Ακταίον»

Θεμελιώθηκε επί Οθωμανών ως λέσχη αξιωματικών, οι Ιταλοί όμως αφού κατέλαβαν στις 5 Μαΐου 1912 σχεδόν αμαχητί, τα ελληνικά Δωδεκάνησα, διώκοντας τους Οθωμανούς που τα είχαν κατακτήσει από το 1522 ήταν αυτοί που το εξωράισαν και το μετέτρεψαν σε Λέσχη Στρατιωτική και Πολιτική.

Μετονομάζουν τη Λέσχη σε Circolo d’ Italia και πάλι ως Λέσχη Ιταλών Αξιωματικών και Ανώτερων Υπαλλήλων του κράτους. Από το 1912 μέχρι και το 1948, όλες οι κοινωνικές εκδηλώσεις λαμβάνουν χωρά στο σημερινό Ακταίον μας. Δίπλα από τη Λέσχη των Ιταλών, στο χώρο του Μαντρακιού, γινόταν οι παρελάσεις, οι μουσικές εκδηλώσεις, τα μεγάλα πολιτικά, αθλητικά, κοινωνικά και θρησκευτικά γεγονότα και κυρίως κάθε Κυριακή απόγευμα το Νυφοπάζαρο της Ρόδου.

Χιλιάδες νέοι και νέες, παιδιά, γέροντες και οικογένειες τρέχαμε κάθε Κυριακή να κάνουμε περίπατο, να φάμε μαλλί της Γριάς και παγωτό – οι νεαροί να κλέψουν κάποιο νόημα, κάποιο νεύμα και χαμόγελο από τις νεραϊδογεννημένες κοπέλες από τα χωριά και Μαράσια της Ωραίας Νήσου μας.

Από το 1948 και μετά όλες οι ομιλίες των πολιτικών, πλήθος λογοτεχνικών, αθλητικών και κοινωνικών εκδηλώσεων, φιλοξενηθήκαν στο ιστορικό αυτό Κέντρο της Ρόδου. Ακόμη και ο Ν.Πλαστήρας μίλησε από τον εξώστη του.

Την ώρα της Λευτεριάς μας, 31 Μαρτίου 1947, και την στιγμή της Ενσωμάτωσης της Ελληνόσκεπτης Δωδεκανήσου μας στο Κραταιό Κρατικό Κορμό (7 Μαρτίου του 1948), όλες οι εκδηλώσεις είχαν Κέντρο και Στόχο το ωραίο ΑΚΤΑΙΟΝ που τόσο αγαπούν και εκτιμούν οι Ρόδιοι και οι ξένοι επισκέπτες του Σμαραγδένιου Νησιού μας.

The tree of the beautiful, large and historic courtyard of Aktaion, is also a historic monument. It is called Ficus Benjamina in Latin and “Syke” or “Mikra” in Greek. It was planted on March 31^st, 1947 (Our Liberation Day) as a reminder of the 5,000 year old Hellenic Civilization in the Dodecanese!